-
1 zawoła|ć
pf vt 1. (krzyknąć) to cry out- zawołać coś do kogoś to shout sth to sb- „witaj!” – zawołał z daleka ‘welcome!,’ he hailed from afar ⇒ wołać2. (wezwać) to call, to summon [kelnera, taksówkę]- zawołaj wszystkich na obiad call everyone for dinner- trzeba zawołać lekarza we must send for a doctor ⇒ wołaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawoła|ć
-
2 przywołać
pf.przywoływać ipf.1. (= zawołać) call; przywołać kogoś gestem l. skinieniem beckon sb; (np. psa, żeby kogoś zostawił) call off; przywołać kogoś do porządku call sb to order, whip sb into line, bring sb to heel; ( zwłaszcza dzieci) read sb the riot act.2. (= przypomnieć sobie) recall; przywołać sen recall a dream; przywołać wspomnienia z dzieciństwa recall (some memories of) one's childhood; przywołać coś na pamięć recall sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przywołać
-
3 woła|ć
impf Ⅰ vt to call- wołać dzieci na obiad to call the children in for lunch- trzeba wołać księdza/lekarza we need to call a priest/doctor- wołać pogotowie to call an ambulance- wołać kogoś do telefonu to tell sb they’re wanted on the phoneⅡ vi 1. (krzyczeć) to shout, to call- coś do nas wołał, ale nic nie słyszeliśmy he was shouting something to us but we didn’t hear a word- wołać na kogoś z daleka to shout at sb from a distance- wołała, żeby się odsunął she shouted for him to get out of the way- „szukam cię wszędzie” – wołała ‘I’ve been looking all over for you,’ she shouted2. (domagać się) wołać o coś to call for sth- wołać o sprawiedliwość to call for justice3. (nazywać) to call- wołali na niego Jaś they called him JohnnyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > woła|ć
См. также в других словарях:
zawołać — dk I, zawołaćam, zawołaćasz, zawołaćają, zawołaćaj, zawołaćał, zawołaćany 1. «powiedzieć coś głosem podniesionym, odezwać się głośno; krzyknąć, wykrzyknąć» Zawołać gromkim, tubalnym głosem. Ktoś głośno zawołał. 2. «wołając rozkazać, polecić komuś … Słownik języka polskiego
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
wołać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wołaćam, wołaća, wołaćają, wołaćany {{/stl 8}}– zawołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośno mówiąc, krzycząc, przyzywać kogoś; zwracając się do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… … Słownik języka polskiego
poznać — 1. Ktoś kogoś nie poznaje a) «ktoś udaje, że kogoś nie zna, nie zauważa»: Przecież to ty, chciałbym zawołać, byłeś moim wiernym odbiciem, towarzyszyłeś mi tyle lat, a teraz nie poznajesz mnie! B. Schulz, Sanatorium. b) «ktoś dostrzega w kimś… … Słownik frazeologiczny
poznawać — 1. Ktoś kogoś nie poznaje a) «ktoś udaje, że kogoś nie zna, nie zauważa»: Przecież to ty, chciałbym zawołać, byłeś moim wiernym odbiciem, towarzyszyłeś mi tyle lat, a teraz nie poznajesz mnie! B. Schulz, Sanatorium. b) «ktoś dostrzega w kimś… … Słownik frazeologiczny
przywołać — dk I, przywołaćam, przywołaćasz, przywołaćają, przywołaćaj, przywołaćał, przywołaćany przywoływać ndk VIIIa, przywołaćłuję, przywołaćłujesz, przywołaćłuj, przywołaćywał, przywołaćywany 1. «wołając spowodować czyjeś przyjście, przybycie, zbliżenie … Słownik języka polskiego
zawołanie — n I 1. rzecz. od zawołać. 2. lm D. zawołanieań «okrzyk przyzywający kogoś, nakazujący coś; wezwanie» Przybiec na czyjeś zawołanie. Nie odpowiedzieć na zawołanie. ◊ Być na (każde) zawołanie «być zawsze do czyjejś dyspozycji, być gotowym do… … Słownik języka polskiego